Cerkiew i klasztor ojców bazylianów.

Cerkiew i klasztor ojców bazylianów.

Pierwsza rezydencja ojców bazylianów w Warszawie powstała w 1721 roku. Bazylianie przybyli do Warszawy z monasteru w Supraślu. Pierwszy dom i kaplica zostały wybudowane w podwarszawskim wówczas Ujazdowie (niedaleko Zamku Ujazdowskiego). Obecny klasztor i cerkiew przy ul. Miodowej 16 zostały wybudowane w latach 1781-84 według projektu znanego architekta królewskiego Dominika Merlini. Pod zaborem rosyjskim klasztor warszawski został zlikwidowany. Jednak przetrwał on najdłużej ze wszystkich klasztorów w tym zaborze, gdyż został zamknięty dopiero w roku 1872, zaś cerkiew w 1875 została przejęta przez Cerkiew prawosławną. Kompleks cerkwi i klasztoru został zwrócony Zakonowi dopiero 1.01.1930 roku. Od 1932 roku cerkiew klasztorna przejęła funkcję świątyni parafialnej dla parafii greckokatolickiej, która istnieje do chwili obecnej.
W czasie Powstania Warszawskiego w 1944 roku klasztor i cerkiew zostały zniszczone. Po wojnie kompleks został odbudowany (1949 r.). Po drugiej wojnie światowej klasztor w Warszawie był jedynym legalnie istniejącym klasztorem bazyliańskim w całej Europie Środkowo-Wschodniej (Polska, Ukraina, Czechosłowacja, Węgry, Rumunia).
Klasztor jest siedzibą prowincjała, jednocześnie domem studiów oraz nowicjatu.

Obecnie jest jedyną cerkwią grekokatolicką w Warszawie. W przeszłości odprawiano tu również nabożeństwa w obrządku rzymskokatolickim.

Widok z ulicy Miodowej, miałem pecha, nadjechał autobus, nie zauważyłem tego faktu.

Powiększenie samego szczytu cerkwi.

Przy wejściu głównym tablica informacyjna.

Widok na parter.

Główne drzwi wejściowe, nad wejściem umieszczony kolorowy obraz.