Cerkiew i klasztor ojców bazylianów.
Pierwsza rezydencja ojców bazylianów w Warszawie powstała w 1721 roku. Bazylianie przybyli do Warszawy z monasteru w Supraślu. Pierwszy dom i kaplica zostały wybudowane w podwarszawskim wówczas Ujazdowie (niedaleko Zamku Ujazdowskiego). Obecny klasztor i cerkiew przy ul. Miodowej 16 zostały wybudowane w latach 1781-84 według projektu znanego architekta królewskiego Dominika Merlini. Pod zaborem rosyjskim klasztor warszawski został zlikwidowany. Jednak przetrwał on najdłużej ze wszystkich klasztorów w tym zaborze, gdyż został zamknięty dopiero w roku 1872, zaś cerkiew w 1875 została przejęta przez Cerkiew prawosławną. Kompleks cerkwi i klasztoru został zwrócony Zakonowi dopiero 1.01.1930 roku. Od 1932 roku cerkiew klasztorna przejęła funkcję świątyni parafialnej dla parafii greckokatolickiej, która istnieje do chwili obecnej.
W czasie Powstania Warszawskiego w 1944 roku klasztor i cerkiew zostały zniszczone. Po wojnie kompleks został odbudowany (1949 r.). Po drugiej wojnie światowej klasztor w Warszawie był jedynym legalnie istniejącym klasztorem bazyliańskim w całej Europie Środkowo-Wschodniej (Polska, Ukraina, Czechosłowacja, Węgry, Rumunia).
Klasztor jest siedzibą prowincjała, jednocześnie domem studiów oraz nowicjatu.
Obecnie jest jedyną cerkwią grekokatolicką w Warszawie. W przeszłości odprawiano tu również nabożeństwa w obrządku rzymskokatolickim.
Widok z ulicy Miodowej, miałem pecha, nadjechał autobus, nie zauważyłem tego faktu.
Powiększenie samego szczytu cerkwi.
Przy wejściu głównym tablica informacyjna.
Widok na parter.
Główne drzwi wejściowe, nad wejściem umieszczony kolorowy obraz.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz